Lavinia

Selam Dostlar! Bu blogu biraz da olsa içimdeki dertlerden kurtulmak için açtım. Son zamanlarda hayatımdaki her şey boğucu ve içinden çıkılmaz bir hal aldı ki etrafımda ordu kadar insan olsa dahi bu evrendeki en yanlız varlığım. Öylesine bir sıkıntı içindeyim ki biri gelsin ve beni bu sıkıntı çukurundan çıkarsın istiyorum. Kendim çıkmayı denemeye bile gücüm kalmadı artık. Biri el uzatsa çıkarsa beni burdan. Silkelensem; bir kendime gelsem, özgür olsam hani en basitinden rahat bir nefes alsam diyorum kendi kendime. Sizde hiç oldu mu şöyle? Sanki hayatınızın en kötü dönemindeymişsiniz de yaptığınız hiçbir şey sizi ileri götürmüyormuş gibi bir de aşağı çekiyormuş gibi hissettiniz mi? Öyle bir dönemdeyim. Kısa zaman önce hayatımı sarsacak şeyler yaşadım. Düştüm, ayağa kalkmaya çalıştım ama olmadı işte. Yine düştüm. Kalkmaya ne kadar çabalasam da hep en güvendiklerim tarafından itildim. 'Bak unutma, bir telefon uzağındayım. Alo desen yanındayım.' diyen kişiler ne zaman alo desem kend...