Verilen ve Verdiğiniz Değeri Hissedin, Hissettirin:Yorulmazsınız!
Selam Dostlar!
Bu blogu biraz da olsa içimdeki dertlerden kurtulmak için açtım. Son zamanlarda hayatımdaki her şey boğucu ve içinden çıkılmaz bir hal aldı ki etrafımda ordu kadar insan olsa dahi bu evrendeki en yanlız varlığım. Öylesine bir sıkıntı içindeyim ki biri gelsin ve beni bu sıkıntı çukurundan çıkarsın istiyorum. Kendim çıkmayı denemeye bile gücüm kalmadı artık. Biri el uzatsa çıkarsa beni burdan. Silkelensem; bir kendime gelsem, özgür olsam hani en basitinden rahat bir nefes alsam diyorum kendi kendime. Sizde hiç oldu mu şöyle? Sanki hayatınızın en kötü dönemindeymişsiniz de yaptığınız hiçbir şey sizi ileri götürmüyormuş gibi bir de aşağı çekiyormuş gibi hissettiniz mi? Öyle bir dönemdeyim. Kısa zaman önce hayatımı sarsacak şeyler yaşadım. Düştüm, ayağa kalkmaya çalıştım ama olmadı işte. Yine düştüm. Kalkmaya ne kadar çabalasam da hep en güvendiklerim tarafından itildim. 'Bak unutma, bir telefon uzağındayım. Alo desen yanındayım.' diyen kişiler ne zaman alo desem kendi derdinden derdime zaman vermedi. Ben ise derdimi unutup derdine ortak oldum onların. Sanki sadece onların derdi varmış gibi sadece onların hayatı almış başını gidiyor gibi davrandılar. Onlara o kadar değer verdim ki sesimi çıkarmadım. Bana bak! Beni gör! Bak bak burdayım! Diyemedim. Ya da dedim ama duymadılar sesimi. Geçmişe dönük pişmanlıklarımdan biri de sesimi asla duyurmamış olmaktır. Duyurmamış, duyuramamış ve duyuramayacak kadar ezik olmaktır. Kendimi düşünmemektir. Size bir yabancı ama yabancı olmayacak yakın biri olarak tavsiye vermek isterim. Lütfen ama lütfen, hayatınızın sizin hayatınız olduğunu unutmayın! Sizin hayatınızda başkalarının dertlerinin ne işi var Allah aşkına? Derdine dert ekmek hobi mi oldu sende? Bak dostum! Ben de bu yollardan geçtim. Ben de değer verdim ve verdiğim değerin geri iadesini alamadım. Belki değeri geri iadesiz vermeli insan dersin ama unutma tek taraflı olan çoğu şey tarafı yorar. Aşk da huzur da saygı da sevgi de değer de... Fizikte bile böyledir bu cisimler birbirini dayamazsa yıkılırlar. Tek taraflı karşıyı dayayan bina olduğunuzu düşünün! Yıllar geçtikçe eskiyen yıkılan ve hamlaşan siz olmaz mıydınız? İşte değer ve arzu edilen tüm duygular da böyledir. Karşılık almazsa yıkılmaya mahkumdur. Sözün özü değer verdiğini hissettiğiniz, değer verebildiklerinize dayanın. O zaman gerçek değeri hissedebilirsiniz.
-Lavinia....
15.12.2020 / 00.40 p.m
Yorumlar
Yorum Gönder